Saskinlik var ellerimde. Yuzumu oksayan ruzgar kadar yumusak bir bulut tanesi olmak varken, gozlerimi dikip gokyuzune, yildizlardan resimler yapiyorum kendimce.
Hicbiri yerine oturmuyor oynadigim taslarin.Usumuslugum sorguluyor gecmisi bir bir.
Cevaplari bir bulsa dalgin duslerim, gece yorgan olacak sokak yalnizligima.
Bircok yol var onumde, uzun, kisa. siyah, beyaz yollar.
Goz kirpiyorlar muzipce.Kapilarim cikar biliyorum kokusu tanidik sokaga.
Kesinlikle bildigim 'ben'de tasiyor korkularim.
Zayif ve narin korkularim, kosebasindaki sari isik.
Herkesin bir gizi var.
Benimki de bu olsun.
Hikayeme karakterler bulup, eglendiriyorum kendimi.
Cok bitkin ama
'sindirilmis buyume zamanlari'yla dolu.. Elif Akbas 2000
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder