Cocuklugumun gectigi bu pembe kaldirim, oyunlarimin besigiydi bir zamanlar
Bir o yana bir bu yana sallanirdim icinde...
Odamda oturup gun batimini izleyecegim
Gunesin denize yansiyan kizil perdeleri kapanana kadar
Perdeler indigindeAlkislari duymak icin denizin dibine inip
Geride kalan tek oyuncuyu,
KendimiSunacagim
Ve herkes hayretler icinde buzdan kuremi kirip
Bana ulasmaya calisirken
Dipdeki istiridyenin icine gizlenecegim
Biliyorum ki
Inci orada ve bekliyor...Elif Akbas/2000
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder