3 sene onceydi. Dunyanin obur ucunda, okyanusun kiyisinda, laciverdin en derininde uzaklara bakip ne zaman donerim Bogazín serin sularina diye dusunuyordum...
Havalanan perdenin araligindan gorunen agac dallari tikir tikir cami dovuyor. Iceriye dolan havada tanidik bir koku. Zerzevatcinin sesi daha da bir incelmis sanki. Karsi camdaki sari kedi gozlerini dikmis, elimde onu sinir etmek icin oynattigim balikli sise acacagini izliyor, dikkatli. TV'den gelen sesler ofkeli.
Oysa ki gelir gelmez duvarima itinayla astigim binlerce kilometre uzakta cektigim fotograflarda hersey o kadar sakin ki...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder